ဒယ်ဒီစိတ်မပူနဲ႕
ဖခင်(လေသံတင်းတင်းဖြင့်)။ ။“ဟေ့ သားငယ်၊ ဒီနေ့ပဲ မင်းရဲ့ဆရာမ မစ္စ စမစ် ဆီက စာတစ်စောင် ငါရတယ်”
သားငယ်(ဝမ်းသာအားရလေသံဖြင့်)။ ။“ဟုတ်လား ဒယ်ဒီ၊ စိတ်မပူနဲ့၊ ကျွန်တော်မာမီ့ကို ပြန်မပြောဘူး၊”
အိပ်လို႔ရတယ်
ဖခင်(လေသံတင်းတင်းဖြင့်)။ ။“ဟေ့ သားငယ်၊ ဒီနေ့ပဲ မင်းရဲ့ဆရာမ မစ္စ စမစ် ဆီက စာတစ်စောင် ငါရတယ်”
သားငယ်(ဝမ်းသာအားရလေသံဖြင့်)။ ။“ဟုတ်လား ဒယ်ဒီ၊ စိတ်မပူနဲ့၊ ကျွန်တော်မာမီ့ကို ပြန်မပြောဘူး၊”
အိပ်လို႔ရတယ်
ဆရာ။ ။“မင်းငါစာသင်နေတဲ့ အချိန်မှာ
အိပ်ချင်နေတယ်ပေါ့၊ အိပ်လို့ရမယ်ထင်လား၊”
ကျောင်းသား။ ။“ဆရာ့အသံကို နည်းနည်းလေးတိုးပြီး စာသင်ရင် အိပ်လို့ရနိုင်ပါတယ် ဆရာ”
ကျောင်းသား။ ။“ဆရာ့အသံကို နည်းနည်းလေးတိုးပြီး စာသင်ရင် အိပ်လို့ရနိုင်ပါတယ် ဆရာ”
တူရခြင်း
ဆရာမက ပီတာလေးရေးလာသော စာစီစာကုံးကို ဖတ်ပြီးပြောသည်။
“ပီတာ၊ မင်းရေးတဲ့ ကျွန်တော့်၏ ခွေး စာစီစာကုံးက မနှစ်က မင်းအမရေးခဲ့တာနဲ့ တစ်ထပ်တည်းတူနေပါလား၊”
“ဒါက ဒီလိုပါဆရာမ၊ အစ်မရော ကျွန်တော်ရောက အိမ်မှာရှိတဲ့ ဒီခွေးတစ်ကောင်တည်းကိုပဲ ကြည့်ပြီးရေးလို့ပါ၊”
“ပီတာ၊ မင်းရေးတဲ့ ကျွန်တော့်၏ ခွေး စာစီစာကုံးက မနှစ်က မင်းအမရေးခဲ့တာနဲ့ တစ်ထပ်တည်းတူနေပါလား၊”
“ဒါက ဒီလိုပါဆရာမ၊ အစ်မရော ကျွန်တော်ရောက အိမ်မှာရှိတဲ့ ဒီခွေးတစ်ကောင်တည်းကိုပဲ ကြည့်ပြီးရေးလို့ပါ၊”
No comments:
Post a Comment