တစ္ခါကအသက္၇၀ေက်ာ္ကုန္သည္အဖိုးၾကီးတစ္ေယာက္ကိုက်န္တဲ့လူငယ္ကုန္သည္
ေတြက၀ိုင္းစၾကတယ္တဲ့..အဲဒီေခတ္ကကုန္သည္ဆိုတာတစ္လကိုးသီတင္းအိမ္ျပန္ၾက
ရတာမဟုတ္ဘူး...ပါလာတဲ့ကုန္ပစၥည္းေတြကုန္မွျပန္ၾကရတာဆိုေတာ့......
...အဘအိမ္မျပန္ရတာၾကာျပီဆိုေတာ့အိမ္ကအဖြားၾကီးေတာင္မွတ္မိပါဦးမလား...
...ေအးလကြယ္..တို႔ယူခဲ့တုန္းကေတာ့ရိုးေျမက်ေပါင္းပါ့မယ္လို႔သစၥာဆိုခဲ့ၾကတာပဲ...
သူတို႔လင္မယားဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာကိုရိုးရိုးမေျပာပဲၾကြားသလိုေလးေျပာေတာ့
လူငယ္ေတြကမေက်နပ္ၾကဘူးေပါ့၊အဲဒါနဲ႔မနိုင္ နိုင္ေအာင္ေျပာမယ္ဆိုျပီး......
...သြားရလာရတာခရီးကလည္းၾကမ္းအအိပ္ပ်က္အစားပ်က္နဲ႔အဘရယ္၊အဘၾကည့္ရတာ
အားလဲသိပ္မရွိေတာ့ပါဘူး...ခုေနမ်ားအဖြားၾကီးနဲ႔ေတြ႔ၾကရင္ငယ္ငယ္တုန္းကလိုခ်စ္နိုင္ပါ
ဦးမလားအဘရဲ့..ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတာ့သိပ္မထင္ဘူးေနာ္....လို႔ေျပာၾကေတာ့အဖိုးၾကီးက...
...အိမ္း...ဒါေတာ့သူတို႔ခ်င္းေပးေတြ႔ရဦးမွာပဲေလ.......တဲ့......
ေျပာတတ္လိုက္ပံုမ်ား.......။
No comments:
Post a Comment